فعال حوزه مدیا | نویسنده
در 16 فوریه 2018، پلنگ سیاه بلافاصله به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد و رکوردهای باکس آفیس را شکست و قلب و ذهن مخاطبان در سراسر جهان را تسخیر کرد. این فیلم به کارگردانی رایان کوگلر، ما را با ملت خیالی آفریقایی واکاندا و محافظ سرسخت آن، پلنگ سیاه، آشنا می کند. فراتر از موفقیت چشمگیرش، پلنگ سیاه با داستان گویی غنی، بازنمایی متنوع و کاوش متفکرانه در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی، لحظه ای نوآور در تاریخ سینما را نشان می دهد.
یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های پلنگ سیاه، تصویر خیره‌کننده واکاندا است؛ کشوری از نظر فناوری پیشرفته که دور از بقیه جهان پنهان شده است. این فیلم بینندگان را در یک دنیای بصری خیره کننده غوطه ور می کند و فناوری آینده نگرانه را با فرهنگ و سنت های پر جنب و جوش آفریقا ترکیب می کند. توجه به جزئیات در طرح‌های صحنه، لباس‌ها و زیبایی‌شناسی کلی، تجربه‌ای واقعاً همه‌جانبه ایجاد می‌کند و واکاندا را به شخصیتی در نوع خود ارتقا می‌دهد.
Black Panther نه تنها فرهنگ آفریقایی را تجلیل می کند، بلکه بازنمایی بسیار مورد نیاز را برای بازیگران و بینندگان سیاه پوست فراهم می کند. این فیلم دارای یک بازیگر عمدتا سیاهپوست است که بازیگران با استعدادی مانند چادویک بوزمن، لوپیتا نیونگو و مایکل بی.اردن اجراهای قدرتمند و تصویرهای ظریف آنها جانی را به شخصیت های پیچیده ای می بخشد که کلیشه های سنتی را به چالش می کشند.
علاوه بر این، Black Panther شخصیت‌های زن قوی و مستقلی را به ما معرفی می‌کند که نقش‌های محوری را در پیشبرد روایت بازی می‌کنند. شخصیت‌هایی مانند ناکیا، اوکویه و شوری هنجارهای جنسیتی را به چالش می‌کشند، مهارت‌های خود را به نمایش می‌گذارند و به موفقیت کلی فیلم کمک زیادی می‌کنند.
در حالی که Black Panther یک فیلم ابرقهرمانی انکارناپذیر است، اما به موضوعات اجتماعی و سیاسی فکر برانگیز نیز می پردازد. این فیلم پرسش هایی را در مورد هویت نژادی، میراث فرهنگی و مسئولیت های قدرت مطرح می کند. با متمرکز کردن داستان حول یک ملت آفریقایی که توسط استعمار دست نخورده است، روایت‌های غربی را به چالش می‌کشد و با تأثیر مستمر امپریالیسم مقابله می‌کند.
پلنگ سیاه همچنین به رابطه پیچیده بین جوامع آفریقایی و دیاسپورای آفریقایی توجه می کند و تنش بین حفظ سنت های فرهنگی و پذیرش اتحادهای جهانی را بررسی می کند. این فیلم بینندگان را وادار می کند تا در مورد اهمیت بازنمایی، تأثیر ستم سیستمی و پتانسیل تغییر فکر دهند.
مایکل بی بازی اریک کیلمونگر توسط جردن، لایه ای استثنایی از پیچیدگی را به پلنگ سیاه اضافه می کند. Killmonger صرفاً یک شرور تک بعدی نیست. او شخصیتی غم انگیز است که انگیزه ها و داستان هایش حس همدلی را برمی انگیزد. شخصیت او سؤالات قدرتمندی را در مورد پیامدهای انزواگرایی و الزام کسانی که در موقعیت های قدرت هستند برای کمک به افراد کم بخت مطرح می کند.
حضور Killmonger جهان بینی T’Challa را به چالش می کشد و او را مجبور می کند تا با امتیاز خود روبرو شود و در مسئولیت های خود به عنوان یک رهبر و پلنگ سیاه تجدید نظر کند. پویایی بین T’Challa و Killmonger به عنوان یک استعاره قدرتمند برای پیچیدگی هدایت مسئولیت های شخصی و اجتماعی عمل می کند.
