فعال حوزه مدیا | نویسنده
«درخشش» که در سال 1980 منتشر شد، اوج وحشت روانی است. این فیلم نمادین به کارگردانی استنلی کوبریک و بر اساس رمانی از استیون کینگ، دهه‌ها مخاطبان را مسحور خود کرده است. در این مقاله، تاثیر ماندگار و درخشش مهیج «درخشش» را بررسی می‌کنیم.”
جک تورنس یک نویسنده با روحیه خاص و تحریک پذیر است که با پذیرفتن شغل سرایداری یک هتل منطقه سردسیر در طول فصل زمستان، به همراه خانواده اش به هتل نقل مکان می کند اما زندگی در این هتل که تاریخچه تاریک و رازآلودی دارد جک را به سر حد جنون رسانده و خانواده اش را در معرض خطر قرار می دهد.
«درخشش» داستان جک تورنس، نویسنده‌ای مبارز را دنبال می‌کند که به عنوان سرایدار زمستانی هتل Overlook مشغول به کار می‌شود. با شروع انزوا، عقل جک شروع به آشکار شدن می‌کند و وحشت‌های فراطبیعی را در دیوارهای هتل نشان می‌دهد. کوبریک به طرز ماهرانه‌ای روایتی پر از تعلیق و ناراحت‌کننده می‌بافد که بینندگان را در لبه صندلی‌هایشان نگه می‌دارد.
“درخشش” به دلیل فیلمبرداری خیره کننده و داستان سرایی بصری آن مورد تحسین قرار می گیرد. استفاده کوبریک از نماهای ردیابی طولانی و کادربندی دقیق، فضایی از ناراحتی و کلاستروفوبیا را ایجاد می کند. صحنه های نمادین، مانند آسانسور پر از خون یا دوقلوهای وهم انگیز در راهرو، به تصاویری پاک نشدنی در ژانر وحشت تبدیل شده اند.
در قلب فیلم «درخشش»، نقش آفرینی فراموش نشدنی جک نیکلسون از جک تورنس قرار دارد. فرود او به جنون یک تور دو نیرو است که بی ثباتی شخصیت را با شدتی گیرا به تصویر می کشد. نمایش دلخراش نیکلسون از خطوط نمادینی مانند «اینجا جانی است!“» در تاریخ سینما حک شده است.
«درخشش» عمیقاً در روان شخصیت‌هایش می کاود و مضامین انزوا، وسواس و اختلالات خانوادگی را بررسی می‌کند. کوبریک به طرز ماهرانه ای از عناصر ماوراء طبیعی برای بازتاب گره گشایی روانی شخصیت ها استفاده می کند و خطوط بین واقعیت و توهم را محو می کند. این فیلم بینندگان را در مورد ماهیت شر و ماهیت شکننده ذهن انسان زیر سوال می برد.
طراحی صدای «درخشش» عنصری حیاتی در ایجاد تنش و ناراحتی است. موسیقی وهم‌آوری که توسط وندی کارلوس و ریچل الکیند ساخته شده است، حس پیش‌بینی فیلم را افزایش می‌دهد. از آوازهای دلخراش گرفته تا مناظر صوتی ناامیدکننده، موسیقی اثری ماندگار در روان بیننده بر جای می گذارد.
«درخشش» با تصاویر و خطوط متمایزش که در آگاهی مردم ریشه دوانده است، به یک پدیده فرهنگ پاپ تبدیل شده است. ارجاعات به فیلم، مانند ماشین تحریر، پیچ و خم و آینه نویسی قرمز، فوراً قابل تشخیص هستند و راه خود را به تقلیدها و ادای احترام بی‌شماری باز کرده‌اند.
«درخشش» پس از اکران، منتقدان و مخاطبان را به طور یکسان تقسیم کرد. برخی احساس کردند که این رمان بیش از حد از رمان کینگ منحرف شده است، در حالی که برخی دیگر شایستگی های هنری آن را ستودند. اما با گذشت زمان، این فیلم تحسین گسترده‌ای را به دست آورد و بسیاری آن را یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک می‌دانند که تا کنون ساخته شده است.
![اولین تصاویر خیره کننده از گلادیاتور 2 + [ اطلاعات بیشتر ]](https://www.noghtehstudio.ir/wp-content/uploads/2024/07/p24799116_i_h10_aa-150x150.jpg)
