>
فعال حوزه مدیا | نویسنده
وقتی صحبت از فیلمسازان تأثیرگذار به میان میآید، کمتر نامی به اندازه «ویلیام فریدکین» میشود. ویلیام فریدکین. فریدکین متولد 29 آگوست 1935 در شیکاگو، ایلینوی، با فیلم های جسورانه و پیشگامانه خود، اثری پاک نشدنی در دنیای سینما از خود به جای گذاشته است. از ترسناک تا جنایی و هیجانانگیز روانشناختی، فیلمهای او همواره مرزهای داستانگویی را جابجا کرده و مخاطبان را در سراسر جهان مجذوب خود کردهاند.
فریدکین کار خود را به عنوان یک مستندساز در اواخر دهه 1960 آغاز کرد اما به سرعت به سمت فیلم های بلند رفت. او در سال 1971 فیلم پرمخاطب خود با نام «ارتباط فرانسوی» را کارگردانی کرد که برنده پنج جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد. این تریلر جنایی تلخ و واقع گرایانه، با بازی جین هکمن، توانایی فریدکین در ایجاد تنش و تعلیق را به نمایش گذاشت و لحن کار آینده او را تعیین کرد.
توانایی فریدکین در آمیختن داستانگویی درونی با تکنیکهای نوآورانه فیلمسازی به یکی از ویژگیهای بارز حرفهای او تبدیل شد.یکی از نمونه های بارز آن شاهکار ترسناک او در سال 1973، «جن گیر» است.این فیلم که بر اساس رمانی از ویلیام پیتر بلاتی ساخته شده است، به گونهای به قلمرو تصاحب ماوراء طبیعی کاوش میکند که پیش از این هرگز کشف نشده بود. جلوههای بصری خیرهکننده، فضای دلخراش و اجراهای شدید آن را به پدیدهای فرهنگی در عصر خود تبدیل کرد و شهرت فریدکین را بهعنوان کارگردانی نترس و مبتکر تثبیت کرد.
چه چیزی ویلیام فریدکین جدا از سایر فیلمسازان، توانایی او در هدایت استادانه ژانرها و موضوعات مختلف است. پس از موفقیت «جنگیر»، فریدکین «جادوگر» (1977) را کارگردانی کرد، یک فیلم هیجانانگیز و تاریک که در جنگلهای آمریکای جنوبی اتفاق میافتد. این فیلم که بازسازی «مزد ترس» اثر هنری-جورج کلوزو است، تطبیق پذیری فریدکین و مهارت او در خلق روایت های پرتعلیق و جذاب را به نمایش گذاشت.
در دهههای 1980 و 1990، فریدکین با فیلمهایی مانند «Cruising» (1980)، که به موضوع بحثبرانگیز صحنه چرم همجنسگرایان در نیویورک میپردازد، و «زندگی و مردن در ال.آ.”(1985)، یک تریلر جنایی شیک که در دنیای جعل می گذرد. این فیلمها تمایل فریدکین را برای پرداختن به موضوعات چالشبرانگیز و غیر متعارف و در عین حال سبک کارگردانی متمایز خود را نشان دادند.
سهم ویلیام فریدکین در دنیای سینما بیاندازه است.فیلمهای او نه تنها مخاطبان را سرگرم کرده، بلکه تأثیری ماندگار بر دیگر فیلمسازان نیز بر جای گذاشته است. تعهد او به اصالت، نوآوری، و پیشبرد مرزها، الهام بخش کارگردانان بیشماری بوده است و آثار او تا به امروز مورد مطالعه و تجلیل قرار میگیرد.
تأثیر فریدکین را میتوان در فیلمهایی مانند «Se7en» (1995) دیوید فینچر و «رفتگان» (2006) ساخته مارتین اسکورسیزی مشاهده کرد، که هر دو در تعهد فریدکین به داستانگویی سخت و کارگردانی جوی مشترک هستند. تأثیر او در ژانر ترسناک نیز مشهود است و فیلمسازانی مانند جیمز وان از «جن گیر» به عنوان تأثیر عمده بر آثار خود یاد می کنند.
ویلیام فریدکین یک پیشگام واقعی در دنیای فیلمسازی است. توانایی او در خلق روایت های شدید و جذاب در ژانرهای مختلف، جایگاه او را به عنوان یک افسانه در صنعت تثبیت کرده است. فیلمهای فریدکین چه جنایی، چه ترسناک یا روانشناختی، همچنان مخاطبان را مجذوب خود میکند و الهامبخش نسلهای آینده فیلمسازان است.
با نگاهی به دوران حرفه ای چشمگیر او، مشهود است که ویلیام فریدکین برای همیشه به عنوان کارگردانی رویایی که بدون ترس مرزهای داستان نویسی را جابجا کرد و اثری پاک نشدنی در دنیای سینما از خود بر جای گذاشت، به یاد می ماند.