فعال حوزه مدیا | نویسنده
از اعماق سینمای ترسناک یکی از ترسناک ترین چهره هایش بیرون آمد: چهره چرمی. چهره چرمی که در فیلم پیشگامانه توبی هوپر «قتل عام با اره برقی تگزاس» (1974) معرفی شد، به سرعت تبدیل به نمادی از ترس شد. این شخصیت آشفته با ماسک گروتسک و حضور دلخراش خود تأثیری ماندگار بر تماشاگران گذاشت و مترادف با خود وحشت شد.
چهره چرمی که توسط بازیگر گونار هانسن به تصویر کشیده شده است، ماهیت اولیه و بی رحم شیطان را تجسم می بخشد. چهره چرمی با لباس قصابی آغشته به خون و مسلح به اره برقی، ترس را در دل هر کسی که آنقدر بدبخت می‌شود که از مسیرش عبور کند ایجاد می‌کند. اما چیزی که Leatherface را واقعاً وحشتناک می کند، رمز و راز پیرامون شخصیت او است.
این فیلم بینش کمی از پیشینه Leatherface ارائه می دهد و هویت واقعی او را در تاریکی پنهان می کند. او نیروی وحشت خالصی است که توسط خونخواهی سیری ناپذیرش و خواسته های پیچیده خانواده آشفته اش هدایت می شود. این عدم درک فقط وحشت را تشدید می کند، زیرا مخاطبان با مفهوم وحشتناک یک قاتل بی چهره دست و پنجه نرم می کنند.
جذابیت Leatherface در عذاب روانی است که او هم بر قربانیان خود و هم به مخاطبان وارد می کند. قتل های وحشیانه و تعقیب بی امان او ترسی را برمی انگیزد که فراتر از درونیات است.ترکیب خشونت با اره برقی و ماسک سرد کننده تصویری ناراحت کننده ایجاد می کند که به ترس های اولیه ما نفوذ می کند.
مشارکت خانواده او لایه دیگری به شخصیت پیچیده او اضافه می کند. پویایی انحرافی درون واحد خانواده مرز بین عقل و جنون را محو می کند و اعمال Leatherface را بیش از پیش نگران کننده می کند. وحشت روانی که او تجسم می کند درک ما از روان انسان را به چالش می کشد و ما را مجبور می کند تا با تاریک ترین فرورفتگی های ذهن انسان روبرو شویم.
نمایش چهره چرمی در فیلم‌های مختلف «کشتار با اره برقی تگزاس» در طول سال‌ها تکامل یافته است. از فیلم اصلی گرفته تا دنباله‌ها و ریبوت‌های بعدی، بازیگران و تیم‌های خلاق مختلف تفسیرهای خود را برای این شخصیت آورده‌اند.
هر تکرار، فیزیک بدنی Leatherface و روشی را که او از سلاح انتخابی خود – اره برقی – استفاده می کند، نشان می دهد. حرکات ناراحت کننده و غیرقابل پیش بینی او، همراه با جثه هیولایی او، به هاله ای از خطر بزرگ می افزاید. چه در حال تعقیب قربانیان خود از طریق مناظر بیش از حد تگزاس یا در محدوده ساختارهای در حال پوسیدگی، حضور Leatherface در هر مرحله احساس می شود.
چهره چرمی از مرزهای فیلم اصلی خود فراتر رفته و به نمادی از وحشت در فرهنگ عامه تبدیل شده است. تأثیر او را می توان در گسترش قاتلان اره برقی و قاتلان نقابدار در فیلم های اسلشر بعدی مشاهده کرد. ظاهر نمادین و طبیعت سادیستی این شخصیت الهام‌بخش لباس‌های هالووین بی‌شماری بوده و به یکی از اجزای اصلی رویدادهای ترسناک تبدیل شده است.
علاوه بر این، جذابیت پایدار Leatherface در توانایی او برای استفاده از ترس های اولیه ما نهفته است. خشونت و عدم پشیمانی او نماد جنبه تاریک تر وجود انسان است، که نشان دهنده تاریکی است که می تواند در هر کسی پنهان شود.
چهره چرمی شخصیتی است که درک را به چالش می کشد و حتی پس از این همه سال همچنان یک معما باقی می ماند. ما مانده‌ایم که ریشه‌ها، انگیزه‌ها و اعماق پستی‌اش را بررسی کنیم. این عدم وضوح باعث شده است که Leatherface به نمادی از وحشت تبدیل شود که همچنان مخاطبان را مجذوب و وحشت زده می کند.
